Πριν οτιδήποτε, θέλω να πω ότι βλέπω μια γενιά να μεγαλώνει μαθαίνοντας να είναι εγωκεντρική και να σηκώνει τα χέρια ψηλά πολύ εύκολα, πριν εκπληρώσει τους στόχους της. Αυτό δεν το λες προσόν, όντας ήδη για τα καλά στον 21ο αιώνα και μέσα σε μία χώρα που μαστίζεται από οικονομική κρίση. Ένα – ένα όμως τα πράγματα. Βλέπω γονείς να προσπαθούν να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών τους. Λάθος ρόλος! ΔΕΝ είμαστε φίλοι των παιδιών μας, είμαστε γονείς τους. Η δουλειά μας είναι να εμφυσήσουμε καλή συμπεριφορά, ήθος, κανόνες. Ο φίλος σου είναι εκεί να μοιραστεί τις καλές και τις κακές στιγμές σου άλλα ΔΕΝ είναι εκεί να βάλει τη ζωή σου σε σειρά. Γι αυτό υπάρχουν οι γονείς.
Έπειτα , βλέπω παντού τριγύρω μου παιδιά να λένε «δε μπορώ» και γονείς να λένε «μπορούν» αντί γι αυτά. Σε μία ανόητη – αν μου επιτρέπετε – επίδειξη αγάπης , ο γονιός θα τελειώσει τη δουλειά του παιδιού του όταν αυτό δε θέλει να προσπαθήσει περισσότερο. Φοβάμαι πως ο μέσος γονιός δεν αντιλαμβάνεται το πόσο σημαντικό είναι να αποτυγχάνεις στη ζωή. Η αποτυχία είναι κομμάτι της ανάπτυξης και διδάσκει πως κάθε φορά που πέφτεις , πρέπει να σηκωθείς, να ξεσκονιστείς και να το πάρεις πάλι από την αρχή.
Δείξτε στα παιδιά πως να κάνουν κάτι , δώστε οδηγίες και ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Και αν ο σημερινός δάσκαλος του παιδιού σας είναι εκπαιδευμένος να χειριστεί αυτό που οι ( έχω – έναν – όρο –για- τα- πάντα) Αμερικανοί ονομάζουν learned helplessness, ο μελλοντικός εργοδότης του ΔΕΝ θα είναι . Δεν το θέλετε αυτό, το θέλετε;
Κάντε λοιπόν ένα βήμα πίσω και αφήστε τους να κάνουν την δουλειά. Μισή, με ατέλειες, χειρότερα από ότι εσείς … δεν πειράζει.
Τέλος, μην πυροβολείτε τον δάσκαλο. Όλοι οι γονείς θεωρούν υποχρέωσή τους να υπερασπίζονται το παιδί του. Σωστό! Κάθε φορά όμως που το κάνουν ακυρώνοντας τον δάσκαλο ΔΕΝ βοηθούν. Ξέρω ότι θα ακουστεί κάπως, αλλά ακόμη και ο χειρότερος δάσκαλος μπορεί να κάνει την δουλειά του καλυτέρα από τον κάθε γονιό. Έχει εκπαιδευτεί γι αυτό, είναι επαγγελματίας, αφήστε τον να δουλέψει . Αν έχετε ενστάσεις για την δουλεία του, ΜΗΝ τις συζητήσετε μπροστά στο παιδί σας. Του γκρεμίζετε ένα πρότυπο.
Τελειώνοντας , θα ήθελα μόνο να θυμίσω ότι οσοδήποτε σημαντικός και αν είναι ένας δάσκαλος, ο ρόλος του γονιού είναι σημαντικότερος. Παίξτε τον ρόλο σωστά!